Yeni bir yazı bölümüne başlayacağım: edebiyat yazıları. Daha önce değişik konularda yazdığım yazılardan seçmeleri kitaplar halinde -şimdilik 23 tane- toplamıştım. Sürgün ve göç üzerine yazılanlar ise tek kitap olarak yayınlandı. Ek olarak Mülteciler Göçmenler kitabı da bulunuyor. Anıların Arasından ise üç kitap oldu. Kitap olabilmesi için 40-50 yazının birikmiş olması gerekiyor.
Edebiyat yazıları bu sayıya ne zaman ulaşır, bilemiyorum.
İlk olarak sosyalist gerçekçilik konusundan başlayacağım. Bu bağlamda işçi edebiyatı da gündeme gelecektir. Bu konuda Almanya’ya özgü tecrübem bulunuyor. Yazın Dergisi’ne 1985-1995 arasında çok sayıda işçi yazarın öykü ve şiirleri geliyordu. Bunlar ikinci kuşak işçilerdi. Babaları da işçiydi ve halen çalışıyorlardı.
Çok sayıda işçi yazarın arasından pek az yazar çıktı diyebilirim. Yayınladıklarım seçmeydi, büyük bölümü yayınlanabilecek gibi değildi. Benzer çabayı Fakir Baykurt Duisburg’da harcadı. Sonuç değişik olmadı.
Edebiyat kurmacadır. Kişinin yaşadıklarını anlatması edebiyat değildir. Kurmaca ise soyut düşünmeyi gerektirir. Kişi kendini de eğitebilir ama her durumda edebiyat hakkında çalışmak, düzenli okumak gereklidir ve bunu da çok az kişi yapıyordu.
Sonuç ya yayınlanamayacak kadar kötü yazmak ya da birkaç yazıdan sonra bu işi bırakmaktı.
Bu tecrübeyi de anlatacağım.
Yukarda adı geçen kitapları Drive’da Engin Erkiner Kitaplar bölümünde (tamamını), önemli bölümünü ise enginerkinerkitaplar.blogspot.com da bulabilirsiniz. Yazın Dergisinden seçmeler ise beş kitap halinde Drive’da ve tdas1.blogspot.com da yer almaktadır. Tamamı E Kitaptır.
